1. Abdülmecid

tarafından **[[ HAN ]]** Salı Ocak 22, 2008 5:11 am

Sultan Birinci Abdülmecid 25 Nisan 1823 günü doğdu. Babası Sultan
İkinci Mahmud, annesi Gürcü Bezm-i Alem Valide Sultan'dır. Annesi
Gürcüdür. Sultan Birinci Abdülmecid, babasının arzusu yönünde bir
eğitim ve terbiye gördüğü için ıslahatçı fikirlere sahipti. Batı
alemine karşı hayranlık besliyordu. Babasının vefatı üzerine, henüz 17
yaşında iken Osmanlı tahtına oturdu.

Devletin ilerleyişi için Avrupayi hayat tarzının ülke çapında
yaygınlaştırılmasını istedi. Saltanatının henüz dördüncü ayında ilan
ettiği Gülhane Hatt-ı Hümayunu sebebiyle Tanzimat Dönemi padişahı
olarak şöhret bulmuştur.

Sultan Birinci Abdülmecid batılı yazarların takdir ve sevgiyle
andıkları bir padişahtı. Adil, merhametli, ıslahatçı, yenilikçi bir
insan olan Sultan Birinci Abdülmecid, çok genç yaşlardan itibaren içki
kullanmaya başladı. 25 Haziran 1861 tarihinde 39 yaşında iken
İstanbul'da veremden dolayı vefat eden Sultan Birinci Abdülmecid, Yavuz
Sultan Selim'in türbesi yanındaki mezarına defnedildi.

Sultan İkinci Mahmud, ölüm döşeğinde iken, Osmanlı Devleti'ne karşı
ayaklanmış olan Kavalalı Mehmed Ali Paşa Osmanlı kuvvetlerini Nizip'te
yenilgiye uğratmıştı. Sultan Birinci Abdülmecid böyle karmaşık bir
ortamda tahta çıktı. Mısır Sorunu, Rus donanmasının Hünkar İskelesi
Antlaşmasına uyarak İstanbul'a gelmesi üzerine bir Avrupa sorunu haline
geldi.

Başta İngiltere, Avusturya, Prusya ve Rusya olmak üzere Avrupalı
devletler, Osmanlı Devleti ile Mısır Valisi Kavalalı Mehmed Ali Paşa
arasındaki Mısır Sorununu çözmek için bir konferans düzenlediler.
Avrupa Devletleri Mısır'da güçlü bir yönetim istemiyorlardı. Kavalalı
Mehmed Ali Paşa'ya karşı Osmanlı Devleti'nin tarafını tuttular ve bu
ortamda Londra Sözleşmesi imzalandı (1840). Buna göre; Mısır Osmanlı
Devleti'ne bağlı kalacak, ancak yönetimi Mehmed Ali Paşa ve oğulları
yürütmeye devam edecekti. Mısır 80.000 altın vergi ödeyecekti. Suriye,
Adana ve Girit tekrar Osmanlı yönetimine bırakılıyordu.

Hünkar İskelesi Antlaşması'nın süresi bitince, Londra'da bir yeniden
bir konferans düzenlendi (1841). Toplantıya Osmanlı Devleti'nden başka
Rusya, Fransa, İngiltere, Prusya ve Avusturya katıldı. Konferansta
alınan kararlara göre, Boğazlarda egemenlik hakkı Osmanlı Devleti'ne
ait olacak, ancak barış döneminde hiçbir savaş gemisi boğazlardan
geçmeyecekti.Bu antlaşma ile Fransa ve İngiltere Akdeniz'deki
güvenliklerini sağlamış oluyorlar, Osmanlı Devleti'nin boğazlar
üzerindeki kayıtsız şartsız haklarına kısıtlama geliyordu. Rusya ise
Hünkar İskelesi Antlaşması ile boğazlar üzerinde sağladığı üstünlüğü
kaybetmiş oluyordu.